مفهومی به نام «زنگ ورزش» در مدرسه‌ها، از دیرباز با تصویری از یک زنگ اضافه تصور می‌شد و در خوش‌بینانه‌ترین حالت، جست‌وخیزی در حیاط مدرسه و گاه انجام تکالیف باقی مانده بود. این همه در حالی است که سنگ‌بنای ورزش، سلامتی، تحرک و شادابی از همین سال‌های پایه آموزشی تا بالا ادامه می‌یابد.از 84 سال پیش که زنگ ورزش در برنامه نظام آموزشی کشور گنجانده شد، این درس به یکی از خاطرات شیرین دانش آموزان در مدارس تبدیل شد، شاید مهمترین دل مشغولی‌های اوایل سال تحصیلی دانش آموزان بخصوص در مقطع ابتدایی، ساعت زنگ ورزش در برنامه هفتگی باشد. رسم مرسوم زنگ‌های ورزش مدارس کشور رویه‌ای ثابت و تکراری دارد، بچه‌ها با به همراه داشتن شلوار گرمکن و یک کفش ورزشی به گروه‌های مختلف تقسیم می‌شدند به ورزش مورد علاقه خود می‌پردازند و پس از دوساعت با جمع کردن توپ‌ها زنگ ورزش به پایان می‌رسید.
واقعیت آن است علیرغم تمام برنامه‌ها، گفته‌ها و شعارها که در وصف اهمیت ورزش مدارس بیان شده در عرصه اجرایی شدن نتوانسته‌ایم به هدف مورد نظر خود برسیم و متاسفانه زنگ ورزش در مدارس کشور جدی گرفته نمی‌شود، زنگ ورزش در ابتدای سال تحصیلی تنها در برنامه درسی دانش آموزان گنجانده میشود، بدون آن‌که برنامه خاصی برای این «زنگ» از سوی معلمان و مدیران تبیین شود، در حالی که مطالعات انجام شده روی دانش آموزان کشور نشان می‌دهد که نسل آتی کشور دچار صدمات جبران ناپذیری ناشی از کم تحرکی می‌شوند، اما زنگ ورزش همچنان زنگ تفریح دانش آموزان و استراحت مطلق آنها تلقی می شود.
سلامت معلم ورزش ,آموزان ,دانش ,کشور ,مدارس ,برنامه ,دانش آموزان ,مدارس کشور ,ورزش مدارس منبع
درباره این سایت